ΤΑ 3Π. Ενας Πολεμος στη Σκια. 11. [ 1 + 5 Πτωσεις.]

27.10.2012

Ειμαστε η πρωτη γενια που καποιοι Θυμουνται?

Δεν ξερω…

Αν ειναι ετσι, οι προηγουμενες εγιναν σκλαβοι σε βαθια λαγουμια + που + που καποιος ξεφευγε/

Συνηθως πεθαινε…

Δεν ηταν αναγκη να τον σκοτωσουν.

Τελειωνε Μονος…

Πεσαμε/

Παντου.

Θυμαμαι αμυδρα μια αισθηση Εστιας…

Οχι ακριβως…

Μαλλον θυμαμαι αυτο που μου εχει επιτραπει να περισυλλεξω…απο κομματια Μνημης.

Εχω εμμονη μ Αυτο.

Γιατι ετσι ελπι-ζω

Θα μπορουσα να πω πως ειμαι τυχερη…

Εχω μια δυνατοτητα να βλεπω ‘’Αλλα’’…

Μου χαριστηκε Αυτο…

Καταρα-Συχνοτητα-Ευχη-Μελλον-Δυνατοτητα-Δονηση-Ολα.

Εχω καταφερει να βρω + καποιους Δικους μας…

Με πολυ κοπο ειναι αληθεια…

Λεγεται, οτι αυτο ειναι μεσα στην Αποστολη…

Δεν ξερω…

Νομιζω πια δεν μ ενδιαφερει…

Οσο οι δονησεις δυναμωνουν το μονο που με νοιαζει ειναι να μπορεσω να τους βρω.

Πολλοι απο μας πεθαινουν στη Διαδρομη…

Αλλοι δεν εχουν τοσο ευαισθητη ενσαρκωση+συνεχιζουν, αλλα διαχωριζεται η ψυχη απ το σωμα.

Μερικοι παλι, προσποιουνται πως ειναι Αλλοι + σε ενα εκτακτο δευτερολεπτο ανατιναζονται…

Δεν αφηνουν πισω κανενα ιχνος υπαρξης.

Τελος…, υπαρχει + η κατηγορια στην οποια ανηκω.

Ειμαι απο τους Τυχερους…!

Μεσα στον Χρονο, καταφεραμε ν αποφυγουμε τις πραγματικα χωρις επιστροφη στροφες.

Πηραμε Αλλες…

Αμφιλεγομενες πολλες φορες+ισως πιο ξεθωριασμενες…

Ειναι ικανο-ποιητικο επιθετο αυτο για Κατι που δεν μπορω ακριβως να χαρακτηρισω…

Ειμαι Φυλακας.

Προστατευω οσες Εικονες γλιτωνουν.

Πολλες φορες προστατευω + Εξεις.

Απο ολους τους Χρονους.

Δεν εχει σημασια…

Το μονο που μετραει ειναι να μεινουμε Εννιαιοι.

Εννοω, με ψυχη + σωμα ενωμενα.

+ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ.

Μικροτερη, πιστευα πως δεν θα τα καταφερω…δεν μιλαω για αυτοκτονια στον υλικο κοσμο' οχι, δεν εννοω κατι τετοιο…

Φοβομουνα παντα οτι δεν θα συναντηθω με Αυτους…

Οτι δεν θα καταφερνα ποτε να βρω καποια Μελη της Οικογενειας…

Οτι για να σωθω θα εχανα οικειοθελως σχεδον τα Λογικα μου,τη Δονηση…

Ευτυχως, διαψευστηκα!

Υπαρχουν ομως καποιοι χρονοι, που Ολα μεσα μου στα-ζουν.

Ειμαι λυπημενη.

Δεν μπορεσα να Με μετατρεψω σε Καταφυγιο.

Γιατι θα πεθαινα +γω.

Χωρις ηχο βουτηξα.

Τα ματια ειναι το σημειο της αναγνωρισης.

Εφυγα χωρις να κοιταξω πισω, με το κεφαλι κατεβασμενο.

Ακουγα τη φωτια να διαλυει…